statistieken voor de frieken II (11 nov tot 1 december)

platte banden L-K 10-1

km 3277

hoogtemeters 40 000

logies:
wildkamperen 3
campings 4
hospedaje/cabana 13
mensen thuis/

Carretera austral startschot (28 nov - 1 dec)

Alweer het begin van een nieuw hoofdstuk, en nu voor ècht op weg naar het zuiden, via de CARRETERA AUSTRAL!!! Zeer geliefd door vele toeristen, met auto en fiets. Een koppel Spanjaarden op de velo gaan de zelfde weg op als wij.

De aankomst met de boot `smorgens in de vroegte is wonderschoon, een zonneke hoog achter de hoge, benseeuwde bergtoppen! Chaiten slaapt nog?? Alles is er zo stil.. en vol stof en as... we hadden er niet bij stilgestaan dat het ooit zo mooie en toeristische chaiten bijna helemaal van de kaart was geveegd door een vulkaanuitbarsting 1,5 jaar geleden... een grellig gevoel...

Na weinig slaap en een hoogtemeterrecord van de vorige dag nog, fietsen we niet ver, rechtstreeks de termen van Amarillo in! Zaaaalig relaxen in heet water, de mooiste en natuurlijkste termen tot hiertoe! Onze tent wordt `s nachts helemaal ondergeregend.. gedaan met het mooi weer!

We geven de carretera austral wel een mooie score! Van alle onverharde wegen, is deze best een goeie! Het is onze meug wel! Een paar dagen uitgeregend, het Spaanse fietskoppel alweer ingehaald, maar nu op een ongelofelijke camping aan het water.. Vanaf morgen is er voor bijna 2 weken zon voorspeld! We blijven hier nog een dag in Puyuhuapi!

Tot de volgende!

K&L

Chiloe

Na lang wachten, vele dagen op de fiets is het eindelijk zover. We zijn heel benieuwd naar wat het eiland ons zal brengen. De overtocht doen we nog in ons regenpak, de wolken dreigen maar verder gebeurt er weinig. We zetten voet aan land op chiloe waar de wind ook van de partij is en de weg voor geen meter vlak loopt. We hadden ons aan ne platte pannekoek verwacht maar het heeft veel weg van de vlaamse ardennen maar dan onverhard ...
De eerste twee nachten slapen we in het biologisch station -senda darwin - waar Ivan en Wara verblijven voor hun werk. Van daaruit doen we een daguitstapje naar het pinguinera ... efkes 90 kilometer en 1100 hoogtemeters maar zonder bagage en veel zon heel veel zon ... is dat een makkie.
Verder gaat het langs de kust langs kleine visserdorpjes waar we de sfeer van het eiland ten volle kunnen opsnuiven. Houten huisjes en miniatuurkerkjes zijn het handelsmerk van chiloe. De bewoners van het eiland laten zich niet graag aanspreken met chileno maar voelen zich eerder chilote. (cfr basken en spanjaarden)
We maken een daguitstap naar eiland Quinchao waar we een nieuw hoogtemeterrecord in de statistiek kunnen schrijven. (1450m ook deze keer zonder bagage dus niet geldig)
De hoofstad van het eiland - Castro - kan ons buiten de palafitos (paalwoningen) niet echt bekoren dus rijden we verder naar het charmante Chonchi waar wede kabassen afsmijten en ons neerploffen in een hospedaje aan het water met zicht op de bootjes.
Nog even langs Queilen en binnedoor naar Quellon waar we eindelijk het vorige record aan diggelen rijden (1750 m met bagage deze keer).
De benen zijn moe maar mentaal staan we sterk want we zijn nog maar een nacht en enkele uren op den boot verwijderd van het fietsparadijs naar het zuiden - la carretera austral.
Nog snel ne goeien churrasco naar binnen werken, doorspoelen met ne koffie gevolgd door een safke en hop den boot op!
Morgen worden we wakker in chaiten ... op den boot welliswaar ...
We zijn er klaar voor!
ciao
K&L

valdivia-pargua (12 nov - 18 nov)

Vetrokken in Valdivia met een overdosis aan suiker in ons lijf maar we hebben er toch heel veel deugd van gehad. Het plaatselijke bier - cuello negro genoemd naar de mooie cisne con cuello negro - was ook een groot succes zowel den blonde als den bruine. Een bezoek aan het artisanaal brouwerijke stond hoog op ons verlanglijstje maar brouwers uit belgie waren niet toegelaten zelfs niet met een lerarenkaart. Hop dan maar verder langs de costanera richting het reserva costanera valdiviana waar verlaten zonovergoten stranden ons opwachten ... de wegen zijn slechter dan waar ook en het plan om de bergen over te steken moeten we al snel staken. Na een dagje mountainbike in de pampas konden we onze fietsen laten weken in de pacifico (veel te veel zout!). Gelokt door de roep van de vele vulkanen en meren rijden we verder zuidwaarts ... op en af. Vulkanen laten zich niet zien daar zullen we een andere keer voor moeten terugkomen - hoera! We kiezen voor de snelste weg - over de panamericana - naar Pargua waar de boot naar Chiloe kunnen nemen.
In pargua aangekomen blijkt dat de aapjes het best wel zagen zitten in het cabanneke in frutillar dus zijn we de dag erna met de bus even over en weer gereden om ze te gaan ophalen. (100 km enkele reis)
Door de overvloedige regenval is kamperen niet meer aan de orde ... We zijn blij met de vele cabanas die we op onze weg tegenkomen.
Verder genieten we van het overaanbod aan heerlijke taarten, vqn de toenemende gatsvrijheid van de mensen uit het zuiden en van de natuur die blijft verrassen!
Op naar Chiloe!
ciao!
K&L
valdivia-niebla-corral-huiro-corral-la union-rio bueno-puerto octay-frutillar-puerto varas-pargua-frutillar-pargua(eenoog+veeloogje)

statistieken voor de frieken 4-10 tot 9-11

platte banden L K 5-1
km 2061
hoogtemeters 24000
logies
wildkamperen 7
camping 7
hospedaje 8
mensen thuis 13

pais del volcanes (chillan tot valdivia 26-10 -- 9-11)

We vertrekken in chillan met fosfor in ons lijf, de zon in ons aangezicht en ver weg aan de horizon de schittering van de besneeuwde toppen van de cordillera. Volcan Antuco komt dichter en dichter maar met hem ook dreigende regenwolken. Eenmaal aangekomen in parque national laguna del Laja (meer gevormd na uitbarsting van volcan Antuco) houdt hij zich verscholen achter de wolken. De zichten die we krijgen zijn er om stil van te worden. Het miezerige weer geeft het geheel een extra dimensie ook al hadden we een zonnestraaltje ook wel kunnen appreciëren. De dagen erop rijden we door de sprookjesachtige regio del siete lagos vergezeld van de dagelijks aanbevolen portie regen, wind en grindwegen. Het subtiele onderscheid tussen lluvia (regen) en chubbascos (buien) hebben we nog altijd niet begrepen. Vulkanen houden zich verscholen achter het dichte wolkendek maar de plaatselijke leuvense stovekes geven oons elke keer opnieuw de nodige warmte en energie om er terug tegen aan te kunnen gaan. Lot had toch af en toe iets meer dan dat nodig gehad (een crisis van tijd zegt maar).
Verder veel taart, koffie, mate, sopapillas, churrascos, empanadas, ... Waar we nog het meeste van blijven genieten is de gastvrijheid van de chilenen.
De benen zitten goed, mentaal staan we sterk en in de verte is er na lange tijd terug een streepje blauw op te merken aan de horizon. De zon is onze gids vanaf nu.
Onze regenkleren steken ver weg en hebben plaatsgeruimd voor zonnecreme en bijhorende klak. De twee dagen rust en verwennerij in Valdivia hebben ons deugd gedaan (merci Wara, Ivan en Agnes).
Morgen rijden we terug op onze stalen rossen - we zien ze zo gaarne! (there is only one sylvain!)
De 'aca por alla' of zoals wij zeggen van'jut no jeir' of zoals andere zeggen van 'hot naar her'.
Wat er ook vanis dat ier schoon is dattiservan!
hasta la proxima hasta la proxima hasta la proxima!
K&L alsook ne knuffel van onze steuners in moeilijke tijden eenoog y veeloog xxx

carretera costal - chillan (isla negra chillan 17-10 -- 25-10)

Isla Negra was mooi wondermooi maar het zuiden lonkt de weg is nog lang, de wegen zelden vlak om over de staat ervan nog maar te zwijgen en het weer zal volgens de laatste berichtgevingen ook niet altijd met ons zijn. Na el niño is het in dit verkiezingsjaar de beurt aan la niña en dat betekent meer regen dan gemiddeld. We besluiten om nog een tijdje langs de kust te blijven rijden met zicht op de zee die klotst in een eindeloze deining , vissersdorpjes, zeeleeuwen ... toerisme heeft zijn intrek hier nog niet gedaan. Om te gaan kamperen is het voor de chilenen nog ietske te fris want campings delen we met enkele honden, kippen en kalkoenen.
De wegen in Chili kan je best vergelijken met een portie gemengd vanalles een beetje en af en toe iets dat echt niet lekker is maar zo hebben we het graag heel graag zelfs. Als de regen het niet laten kan ons van smorgens tot savonds te terroriseren dan zoeken we onze intrek in een cabaña of we laten ons uitnodigen door locals en dan worden we verwend tot we er terug boven op zijn.
Na 500 km langs de kust besluiten we om richting bergen te fietsen alwaar vulkanen nog pruttelen en waar vulkanen zijn, zijn termas hoi!
Aangekomen in Chillan laten we ons naar boven rijden met de bus en laten we ons een dagje weken in gefosforiseerd water - lucifer!
Morgen verder naar het beloofde land van vulkanen, meren, churrascos, completos, empanadas, sopapillas ... en wijn natuurlijk ...
hasta la proxima!
K-L

het eiland van de neger

Van de drukte van Valparaíso naar hemelse natuur in Isla Negra. Nog steeds verschillen de fietstempo's van Koen en Lot, maar er wordt ook nog steeds gewacht op mekaar :)
In het heerlijke buitenverblijf van Agnes slapen we twee nachten, zicht op zee, geen mens in de buurt, zon zien ondergaan en opkomen ook natuurlijk, gezellig koken...
Het is vaak ongelooflijk al die schoonheid.
Morgen weer de fiets op, u hoort nog van ons!

Merci voor alle reacties die we krijgen! dat doet deugd!

Adios!!!