lieve mensen!

Het leven kan schoon zijn ... zonder complexen .... zonder plichten ... de dag plukkend ga ik door het leven en het smaakt naar meer. Al fietsend de wijde wereld intrekken is werkelijk het mooiste wat er is maar af en toe moet ne mens ne keer tegoei op zijn plooi kunnen komen en zo geschiedde het. La Paz .
Drie weken luierikken.

De laatste week samen met Lot hebben we in schoonheid kunnen afronden. Brood en spelen!
Voetbal zien, fruitsapkes drinken en verder ons van niks al te veel aantrekken. La Paz is een hoofdstad waar er vrede heerst. De mensen zijn op hun gemak en ik heb van de vele waarschuwing voor criminalitiet in de reisgids niets gemerkt.

De laatste twee weken in de casa de ciclistas waren heerlijk. Gelijkgezinden in een groot huis en het gezelschap van twee honden die de leegstes wisten op te vullen.

Ik verlaat la Paz de dag na het grote verjaardagsfeest en het is rustig op de weg. De lucht is gevuld met dreigende wolken en eens aangekomen in el alto begint het hard te regen en dat op 4000m. Al snel gaat de regen over in hagel en steekt ook de wind van wal. Ik was al effe vergeten hoe het leven zou zijn zonder zon.

De dag erna gaat het naar Sorata, de zon in terug van de partij en na een korte klim gaat het van 4200 naar 2700 en dat op nieuwe makadam! Der kan de ruta de la muerte in la Paz nog wel eens achterkomen.

Sorata is een bergdorp aan de voet van Illampu dat baadt in de zon, het centraal plein met zijn palmbomen is omringd door bars en restaurants maar heel toeristisch is het niet. Er zijn hier nog een pak meer Bolivianers dan blanken te zien in het straatbeeld en dat voelt goed.

Sorata is het trekking-mekka van Bolivie en dus moet er gewandeld worden. Samen met Nicolas fransoos trek ik er voor drie dagen op uit. Het gaat langs het chilata meer naar het gletsjermeer aan de voet van Illampu op 5000 en dat is niet gelachen. Het verschil tussen 4000 en 5000 is groot ... heel groot. We zijn blij om terug op redelijke hoogte te zijn na drie dagen van 'eenzaamheid'. Het heeft deugd gedaan om op plaatsen te komen waar er geen autos kunnen komen. Het getoeter van de vele minibuskes in Bolivie komt naderhand mijn str00t uit. Vriendelijk zijn ze maar met een auto rijden is niet aan hen besteedt!!!

Soit, na de mooie afdaling is de tijd gekomen om de put uit te kruipen en dat betekent van 2700 terug naar 4200 ...
Benieuw hoe dat me gaat vergaan ...

Nos vemos amigos!!!

Koene
xxx